อิสรภาพบนเส้นบรรทัด 13 นักโทษประหาร

    พบกับ 13 งานเขียนใน "โครงการเรื่องเล่าจากแดนประหาร" จากผู้ต้องขังในเรือนจำกลางบางขวาง จังหวัดนนทบุรี ซึ่งผู้เขียนทั้งหมดได้รับการฝึกทักษะการเขียน ตั้งแต่หลักทฤษฎี เทคนิควิธีการ รวมทั้งฝึกปฏิบัติจริงแบบเข้มข้น จากนักเขียนระดับแนวหน้าของประเทศ โดยงานเขียนเหล่านี้จะเป็นเครื่องมือให้ผู้ต้องขังได้ทบทวนตัวเอง อันจะนำไปสู่การพัฒนา เยียวยา คุณค่าในตัวเอง อีกทั้งเมื่อเรื่องราวเหล่านี้ได้รับการเผยแพร่ออกไป ยังจะเป็นอุทาหรณ์ไม่ให้คนอื่นต้องก้าวพลาด และคลี่คลายปรับเปลี่ยนทัศนคติ เมื่อได้ล่วงรู้ถึงที่มาที่ไปอันพาเขามาสู่ชะตากรรมในปัจจุบัน เป็นสื่อที่จะเชื่อมประสานให้เกิดความเข้าใจ มองเห็นคุณค่าความเป็นคน และส่งผลถึงความปลอดภัยของสังคมโดยรวม

1. ที่นี่แดนประหาร "คชสาร เมืองเพชร"
2. หลังม่านกำแพงคุก "ภุชงค์"
3. เขาหาว่าผมเป็นฆาตกร "พ. ดี"
4. สุดท้ายที่บางขวาง และจดหมายสามฉบับ "ยอกร พรทวี"
5. 3,000 วัน บนเส้นทางแห่งการสูญเสียอิสรภาพสู่นรกบนดิน "ส. แม่ปิง"
6. ชีวิตคือการเรียนรู้ "หมอธรรมดา"
7. โอกาส "ภ. กางใบ"
8. อยู่คุก (ก็ได้) ขี่เบนซ์ "พิมเสน"
9. "นก" ในเรือนจำ นรกในเรื่อนใจ "ปลาช่อน"
10. รางวัลของชีวิต (บางคน) "หิน ลูกรัง"
11. ประสบการณ์และชีวิตจริงที่ไม่เคยลืม "ณรงค์วิทย์"
12. ทำไมต้องฆ่าพ่อ? "หญ้าแฝก"
13. จุดจบคือโอกาส "ภุมริน ภมรตราชูกุล"

นักเขียนในคุก 13 คน เขียนได้อย่างน่าอ่าน ซึ่งผมชอบทุกเรื่อง และชอบเป็นพิเศษคือเรื่อง "เขาหาว่าผมป็นฆาตกร" โดย "พ. ดี" ผมอ่านครบทุกเรื่องอย่างใส่ใจในความเพียรที่จะเขียน อันเป็นภาระยากยิ่ง แม้แต่นโปเลียนก็กล่าวว่า "ข้าพิชิตโลก เปลี่ยนประวัติศาสตร์-ได้ แต่ข้าไม่สามารถเขียนประวัติศาสตร์-ได้" 
    -- อาจินต์ ปัญจพรรค์ --