นิทานจีน

    ส. พลายน้อย ได้ชื่อว่าเป็นนักอ่านชั้นเซียน เป็นนักค้นคว้าและเจ้าของคลังข้อมูลความรู้เรื่องเก่า เป็นนักเขียนสารคดีชั้นแนวหน้าที่ได้รับการยอมรับอย่างสูง การอ่านนิทานของท่านจึงไม่ธรรมดาอย่างที่ว่า และการรวบรวมนิทานพื้นบ้านทั้งของไทยและของประเทศเพื่อนบ้านใกล้เคียงมาให้เราได้อ่าน ก็ไม่ใช่เพียงการรวบรวมมาให้อ่านเล่นเพลิน ๆ หากยังได้ชี้ให้เราเห็นถึง "ความสนุก" ในการอ่านนิทานอีกประการ นั่นคือได้เห็นว่านิทานเรื่องหนึ่ง ๆ นั้นแตกแขนงแพร่หลายไปทางใดและอย่างไรบ้าง รวมถึงว่านิทานของแต่ละชนชาติมีการส่ง-รับอิทธิพลซึ่งกันและกันอย่างไร เพราะฉะนั้นหากติดตามอ่านกันต่อ ๆ ไป ก็จะพบว่า นิทานพื้นบ้านไทยที่เราเคยคุ้นกันอย่าง สังข์ทอง นางสิบสอง ปลาบู่ทอง ฯลฯ เมื่อ "ย้ายวิก" ไปแสดงยังประเทศเพื่อนบ้านใกล้เคียงแล้ว ได้ปรับเปลี่ยนรูปโฉมไปอย่างน่าสนใจทีเดียว นอกเหนือไปจากความสนุกที่ได้จากการอ่าน การเปรียบเทียบนิทานของไทยกับนิทานของประเทศเพื่อนบ้านใกล้เคียงแล้ว

    ประโยชน์อีกประการที่ผู้อ่านโดยเฉพาะเยาวชนของเราจะได้รับ ก็คือประโยชน์จากคติธรรมที่สอดแทรกอยู่ในนิทาน ซึ่งถือเป็นขนบของการแต่งนิทานพื้นบ้านเหล่านี้ แม้ตัวละครส่วนใหญ่ที่ปรากฏในนิทานจะไม่ใช่เจ้าหญิงแสนดี หรือเจ้าชายรูปงามอย่างในเทพนิยายที่เด็กรุ่นใหม่ ๆ คุ้นเคย หากเป็นชาวบ้านธรรมดา ผีปีศาจ และบ้างก็เป็นสัตว์ป่า ทว่าความน่าสนใจของตัวละครเหล่านี้กลับอยู่ที่ความเป็น "มนุษย์" มนุษย์ซึ่งมีรัก โลภ โกรธ หลง และบทบาทของตัวละครเหล่านี้นี่เองที่จะชี้ให้ผู้อ่านเห็นถึงหายนะอันเกิดจากกิเลสทั้งปวงนี้ได้อย่างแยบคาย ในวันเวลาที่เด็กไทยหลายคนอาจไม่เคยรู้ว่าพระสังข์และหกเขยเกี่ยวข้องกันอย่างไร พระรถเมรีกับนางสิบสองเป็นเรื่องเดียวกันหรือไม่ การรวบรวมนิทานพื้นบ้านของไทยและของประเทศเพื่อนบ้านมาให้อ่านกันอีกครั้ง อาจถือเป็นการยืดอายุไม่ให้นิทานพื้นบ้านอันทรงคุณค่าเหล่านี้ต้องสูญหายไปตามกาล และเปิดโอกาสให้มันยังประโยชน์แก่ผู้อ่านสืบต่อไปดังเช่นที่เคยได้ทำหน้าที่มาแล้วเนิ่นนานปี

- คู่สร้างคู่สม
- ข้าวศักดิ์สิทธิ์
- น้ำเต้าวิเศษ
- พระบาทของพระมเหสี
- ผึ้งกตัญญู
- ถ้ำมหัศจรรย์
- โทษของความอิจฉา
- วิธีจับขโมย
- เทพธิดาไข่มุก
- ความฉลาดของซึงเชียง
ฯลฯ