ชาติพยัคฆ์

    เมื่อปี ร.ศ. 112 พวกฝรั่งนักล่าอาณานิคมรุกรานเข้ามายังแผ่นดินสยามจนเกิดความเดือดร้อนทุกหย่อมหญ้า ชาวสยามเหมือนไร้สิทธิที่จะปกครองตนเองอย่างสิ้นเชิง แม้ว่าเราจะไม่ได้ตกเป็นเมืองขึ้นของพวกนักล่าอาณานิคมเหล่านั้นก็ตาม "กล้า" ...ผู้มีอดีตเป็นเพียงลูกทาส ที่พลัดพรากจากแม่ตั้งแต่เด็ก หนีกระเจิดกระเจิงเพื่อรักษาชีวิตรอด หวังจะกลับมากอบกู้ศักดิ์ศรีของความเป็นคน ที่มีอิสระและเสรีบนแผ่นดินสยามซึ่งทุกคนล้วนมีสิทธิเสมอภาคกัน "พลอย" ...สาวน้อยผู้เกิดมาพร้อมศักดินา แต่ทว่าชีวิตกลับเล่นตลกยิ่งกว่านิยาย เธอพลัดหลงเข้าสู่วังวนการแก่งแย่งอำนาจและอิทธิพลของกลุ่มคนมากมาย สูญเสียทั้งบิดาและมารดา แม้แต่ชีวิตตนเองก็ยากจะรักษาไว้ได้ พวกเขา...พร้อมชาวสยามที่รักและหวงแหนแผ่นดินเกิดจะพิทักษ์รักษาเกียรติภูมิของแผ่นดินไว้ได้อย่างไร ติดตามอ่านใน "ชาติพยัคฆ์" เข้มข้นทุกบททุกตอนจนวางไม่ลง!

"ชาติพยัคฆ์" เป็นผลงานประพันธ์ของ "ณพุทธ สุศรีฯ" และ "ฉัตรชัย เปล่าพานิช" ก่อนที่ ณพุทธ สุศรีฯ จะเขียนเป็นบทละครซึ่งโด่งดังอยู่ทางไทยทีวีสี ช่อง 3 และ "หอมไกล" ได้ดัดแปลงเป็นนวนิยายให้ท่านอ่านอยู่เวลานี้ กล่าวถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเฉพาะในประเทศสยาม นักล่าอาณานิคมชาติตะวันตกต่างหมายมั่นที่จะยึดครองแผ่นดินสยามไว้ ให้เหมือนกับประเทศอื่นๆ ในภูมิภาคใกล้เคียงกัน แต่ชนชาวสยามก็พยายามพิทักษ์รักษาเสรีภาพไว้อย่างสุดความสามารถ แม้กระทั่งเดนทาสคนหนึ่งผู้แทบจะจบชีวิตครั้งแล้วครั้งเล่า ยังเข้าร่วมฟันฝ่าอุปสรรคและขวากหนามอันแสนลำเค็ญทั้งปวงนั้นด้วยจิตใจอันกล้าหาญ

"ชาติพยัคฆ์" ในภาคของนวนิยายนี้ ผู้แปรได้เสริมใส่จินตนาการให้มีความเข้มข้นและสีสันไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าภาพของละครที่เราเห็นอยู่ในจอโทรทัศน์ แม้ว่าอาจจะมีบางบทบางตอนที่ผิดแผกแตกต่างจากละครบ้าง แต่ก็มิได้ทำให้อรรถรสของนวนิยายเรื่องนี้ลดน้อยลงแต่ประการใด กลับเปิดให้จินตนาการของผู้อ่านได้โลดแล่นไปอย่างไร้ขอบเขต ดังเช่นนวนิยายที่ดีทั้งหลายจะพึงมี ชาติพยัคฆ์ ในบทบาทของนวนิยาย จึงเป็นเหมือนกับเหรียญอีกด้านหนึ่งของละครโทรทัศน์ ที่เปิดให้นักอ่านได้ติดตามผ่านตัวอักษรที่เรียงร้อยอย่างมีศิลปะ และคอยเกื้อกูลให้เกิดประโยชน์ผ่านศิลปะอีกแขนงหนึ่ง หาได้จำกัดไว้เพียงศิลปะด้านการแสดงแต่อย่างเดียวเท่านั้น...