พุทธศักราชอัสดงกับทรงจำของทรงจำของแมวกุหลาบดำ

    ความทรงจำของคน ความทรงจำของแมว ความทรงจำที่คลุมเครือ วุ่นวิ่น จนแทบไม่อาจจำแนกรู้ได้ว่า เราอยู่ในโลกจริงหรือสมมุติ ประวัติศาสตร์และการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง ซัดพาให้ชีวิต ความรัก ต้องระหกระเหินเกินบรรยาย ครอบครัวจีนอพยพที่พยายามตามหา "บ้าน" ทั้งในความหมายของสถานที่และบ้านภายในจิตใจ ซึ่งตัวละครต่างรู้สึกในทางเดียวกันว่า ไม่อาจหยัดยืนอย่างเต็มตัวในพื้นที่ใด ๆ ได้ จะเดินต่อก็แปลกแยกจะหวนกลับก็ไม่อาจย้อนคืน

    โศกนาฏกรรมของผู้คนบนประเทศไร้ทรงจำ "วีรพร นิติประภา" เห็นถึงความเว้าแหว่งในทรงจำของผู้คน จึงหยิบฉากตอนของเหตุการณ์สำคัญต่าง ๆ ในประเทศที่แทบจะไม่มีความทรงจำนี้มาเขย่าขย้อนเล่น แล้วจับเรื่องราวทั้งหมดเข้าไปอยู่ในความทรงจำของแมวตัวหนึ่ง ซึ่งมันก็นึกออกและบอกเล่าออกมากระท่อนกระแท่นตามประสาแมว ๆ ทั้งสิ่งที่เห็นและได้ยินเองจากคนในบ้านที่อาศัยอยู่ และเรื่องเล่าที่ผู้คนเล่าสู่กันฟัง ที่มันเองก็ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ เพื่อสะท้อนให้เห็นถึงระบบจำของคนเราที่มักนึกออกเป็นห้วง ๆ และมักเป็นทรงจำที่เข้าข้างตัวเองเสมอด้วย

- รางวัลซีไรต์ ประเภทนวนิยาย ประจำปี พ.ศ.2561
- นวนิยายลำดับที่ 2 ของนักเขียนซีไรต์ 2558 ท่านนี้ ยังคงครบรสทั้งฉาก ชุดภาษา ดนตรี และอาหารแสนศรีวิไลเช่นเคย ที่แผกออกไปคือ รสมือในการเขียนที่หนักหน่วงมากขึ้น หมัดหนักมากขึ้น