ชายชราเบาหวาน

    เรื่องสั้น “ชายชราเบาหวาน” ใช้ลีลาวรรณศิลป์ที่เสียดแทงอารมณ์   นำเสนอเรื่องราวชีวิตของชายชราคนหนึ่ง ที่อาจเป็นภาพสะท้อนของคนชราคนไหนก็ได้ในสังคม ภาวะวัยปลายของชีวิตที่นอกจากอ่อนล้าด้วยวัยแล้ว   ยังอ่อนแรงด้วยโรคภัยไข้เจ็บนานาที่รุมเร้า โดยเฉพาะโรคเบาหวาน ทำให้ชายชราผู้หนึ่งใช้เวลาของชีวิตที่เหลืออยู่ไป “วันหนึ่ง ๆ” อย่างไร้ความหมาย หมดสิ้นความหวังในอนาคต แสนเศร้าเหงาหงอยกับปัจจุบัน เหลือแต่ความทรงจำถึงอดีตที่ผ่านมา ซึ่งก็เป็นความทรงจำที่ขาดวิ่น เรื่องใกล้ตัวจำไม่ได้ แต่เรื่องไกลลิบในอดีตกลับกระจ่างชัด คนใกล้ตัวต่างก็ตายจากไปทีละคน ทั้งเมียคู่ทุกข์คู่ยาก ทั้งพี่สาวคนเล็กที่เสมือนสายใยสุดท้ายที่เชื่อมโยงชายชราผู้นั้นกับอดีต ชีวิตของชายชราจึงดำเนินไปอย่างซ้ำซากอยู่ในข้อห้ามข้อจำกัดต่างๆ จนเมื่อได้ปลูกต้นทานตะวันซึ่งออกดอกสวยงาม ความสำเร็จ ความภาคภูมิใจตลอดจนความหวังความฝันถึงอนาคตอันแจ่มใสก็กลับคืนมาให้ใจเป็นสุขอีกครั้ง แต่ขณะเดียวกันชายชราก็รู้เท่าทันตนเองว่ากำลังเรี่ยวแรงเริ่มถดถอยและมีพลังชีวิตเหลืออยู่น้อยเต็มที

    เรื่องสั้นเรื่องนี้ฉายชัดถึงความเป็นธรรมดาธรรมชาติแห่งชีวิต อันอยู่ในวงวัฏฏะของการเกิด การแก่ การเจ็บไข้ และการตาย   เรื่องราวของชายชราเบาหวานกระตุ้นให้ตระหนักว่าคนเรามีเวลาชีวิตอันจำกัด เมื่อถึงเวลาหนึ่งเราไม่อาจควบคุมได้ทั้งร่างกาย จิตใจ อารมณ์ ความคิด แม้กระทั่งความทรงจำใดๆ   ไม่ช้าก็ลืมเลือนไปสิ้น ทุกสิ่งในชีวิตล้วนเป็นมายา   ดังนั้นสิ่งที่เหลือติดอยู่ขอให้เป็นเพียงความทรงจำอันดีงาม

- ในเทศกาลรางวัลซีไรต์ วุฒินันท์ ชัยศรี
- HK-G36 รุ่งฤทธิ์ เพ็ชรรัตน์
- ชายชราเบาหวาน ชินรัตน์ สายอุ่นใจ
- หญิงชรากับหมาของนาง และลูกชายผู้รักครอบครัว อารียา เรืองเนตร
- ความทรงจำบางอย่างช่างรางเลือน รัชศักดิ์ จิรวัฒน์
- สิ่งที่ปรากฎอยู่ในดวงตาข้างซ้าย ฆนาธร ขาวสนิท
- มีดปาดตาล เช่นชล
- หนูตายในถังข้าวสาร ไพบูลย์ พันธ์เมือง
- ที่จริงในใจ รุ้งทอสาย
- แหวนเทอร์คอยส์ ฉมังฉาย
ฯลฯ

ได้รับราวัล เรื่องสั้น รางวัลยอดเยี่ยมนายอินทร์อะวอร์ด ประจำปีพุทธศักราช 2555