ไกลกว่ารั้วบ้านของเรา

    พบกับบทรำพึงบอกเล่าผ่านบทกวี จากนามปากกา "โรสนี" เรื่อง "ไกลกว่ารั้วบ้านของเรา" เมื่อเพื่อนจากอินโดนีเซียส่งข้อความมาขอโทษ ควันไฟจากบ้านเขาอาจลอยมารบกวนพวกเรา เพื่อจากซีเรียส่งข้อความมาขอโทษ ฝุ่นและควันจากระเบิดความมาขอโทษ ภาพร่างกายฉีกขาดเลือดอาบอาจทำให้ใครหลายคนฝันร้าย เพื่อนจากปารีสส่งข้อความมาขอโทษเช่นกัน กระสุนและระเบิดที่นั่นส่งเสียงรบกวนข้ามทวีป ก่อนหน้านั้นเพื่อนชาวนิวยอร์กส่งข้อความทาขอโทษควันและฝุ่นจากตึกแฝดมืดดำและลอยไกล เราเขียนคำขอโทษส่งกลับไปหาเพื่อน เสียงสวดมนต์ของเราไม่ดังพอจะไปไกลถึงที่นั่น และบางทีเสียงก่นด่าของเราก็ดังเกินไป ไกลกว่ารั้วบ้านของเราเอง...

Part One หลงทางในประเทศตัวเอง : Lost In Homeland
- โดยสารไปกับปีกนก
- แม่น้ำสายบุรีไม่เคยเหือดแห้ง
- เก็บกู้มาประกอบใหม่
ฯลฯ

Part Two ที่ซึ่งต้นลั่นทมทอดเงาทาบตลอดวัน : A Place Lantom Shade Over
- ที่ซึ่งต้นลั่นทมฯ
- หนึ่งมื้อในวันทำงาน
- สงครามในกระจก
ฯลฯ

Part Three กางแผนที่ดาวนำทางทุกค่ำคืน : Starry Map Guiding Me Every Night
- กลางคืนไม่เคยมีรุ้ง
- เขาเรียกเราว่าดาวหาง
- ความตายสีพาสเทล
ฯลฯ