แสงตะวันในฟ้าสีเทา

    ย่าของ "ลู่ฉง" ตั้งชื่อเล่นให้เขาว่า "ฉงจื่อ" ซึ่งแปลว่าแมลง ย่าบอกว่าเพราะมันทั้งทรหดและแข็งแรง อาจจะเป็นสัตว์ที่แข็งแกร่งที่สุดบนโลกนี้ด้วยซ้ำ ตั้งแต่เด็ก แม้จะยากจน แต่ลู่ฉงไม่เคยคิดว่าตนลำบาก เขามีย่าที่ดูแลทุกคนในบ้าน มีพ่อที่ดวงตามองไม่เห็นข้างหนึ่งและขาเป๋ มีแม่ซึ่งสติเลอะเลือน ทว่าลู่ฉงมีความสุขมาก แต่ใครจะคิดว่าสวรรค์กลับไม่มีเมตตา เภทภัยมาเยือนดั่งผืนฟ้าถล่ม ลู่ฉงในวัยเพียงสิบหกปีต้องจากบ้าน มือหนึ่งอุ้มน้องสาวที่เพิ่งเกิด อีกมือหนึ่งจูงแม่ เดินทางเข้าสู่เมืองที่ไม่รู้จัก เมืองที่คนเหยียบคนแต่ก็ยังมีความจริงใจอยู่บ้าง ในเมืองแห่งนี้เขาได้พบกับชายหนุ่มผู้สว่างไสวนุ่มนวลดุจแสงจันทร์ ทว่าลู่ฉงไม่ได้เอะใจเลยว่าอีกฝ่ายหาใช่แสงจันทร์ แต่เป็นกองเพลิง ส่วนตัวเขาก็เป็นดั่งแมลงตัวน้อยที่หลงใหลไปกับความอบอุ่น กระทั่งถูกไฟแผดเผาจนใจแหลกลาญ นี่คือลำนำชีวิตของเด็กหนุ่มผู้ซึ่งสวรรค์ไม่เคยเหลียวแล แต่ก็ยังคงอดทนไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อสิ่งใดง่าย ๆ เรื่องราวของลู่ฉงผู้ทระนง บริสุทธิ์ และแข็งแกร่งดั่งแมลง